DAHLIA......WEL & WEE

Ook al wordt er om de tuin heen vrolijk gekwetterd en gezongen, in de tuin werd het ineens super stil. De koolmeesjes die af en aan vlogen om hun jongen te voeren waren weg. Opnieuw was er een vogelfamilie uitgevlogen zonder bericht. De dag na hun vertrek dacht ik te horen dat ze nu in een grote  boom achter het huis woonden en vanmorgen werd bevestigd dat zij in ieder geval heel dichtbij bivakkeren: pa en ma kwamen met hun kroost eten. Van de Vogelbescherming leerde ik dat het goed is zomers door te blijven voederen, dus hangen er nog steeds vetbollen, vogelzaad en pindakaaspotten her en der in de tuin. Daar maakt ook dit jonge gezin dankbaar gebruik van. Heel erg leuk dat ik op deze manier voor mijn gastvrijheid beloond wordt! Natuurlijk lag mijn fototoestel niet in de buurt tijdens dit bezoek, hopen dat ze snel weer langswaaien, ik zit er klaar voor! De vijver blijft natuurlijk één groot feest: in een half uur tijd komen er soms wel acht verschillende soorten vogels langs om z

De winter was eentonig en grijs. Na lang op de zon gewacht te hebben in maart eindelijk   een paar mooie dagen. De bollen en planten begonnen direct al uit te lopen, de vogels op zoek naar een geschikte plek om te nestelen. Deze prachtige dagen waren amper voorbij en wederom was  het hartje winter: vrieskou en nachtvorst. Brrrrr....... Gelukkig werd het in april zomer: ruim 25 graden gevolgd door opnieuw koud en verschrikkelijk nat weer. Nu lijkt het de goede kant op te gaan. Het grillige weer blijft: heel warme dagen wisselen af met dagen die zomaar 10 graden kouder zijn dan de dag daar voor. Toch doet alles in de tuin wat het doen moet: het groeit en bloeit. De foto hiernaast is van een groenling in het rijk bloeiende appelboompje. Hield ik mijn hart vast bij de nestelende vogels: het kwam allemaal goed, eitjes werden gelegd en de eerste kinders zijn al uitgevlogen.  De specht heeft in april een aantal malen de spreeuwen nestkast onderzocht en heeft zich bedacht. En