DAHLIA......WEL & WEE

Deze tijd voelt echt als een tijd van wachten op de dingen die komen gaan: het is grijs en grauw buiten, te warm voor wintertijd. Geen schaatsen uit het vet of blozende wangen van de vrieskou. Dit weer ervaar ik als niets: geen winter, geen lente, vooral grijs, nat en saai!  De natuur denkt daar anders over: dichtbij ons huis zag ik op een beschutte plek fluitenkruid al volop in bloei,  evenals veel narcissen en de geluiden van de vogels klinken als begin lente. In eigen tuin bloeit de helleborus, de sneeuwklokjes en in de rozen zitten knoppen en soms een bloeiende bloem........ Naast de bekende vogels ook een  aantal bijzondere gasten mogen ontvangen: de Turkse tortel liet zich weer eens zien evenals een paartje staartmeesjes en een groenling. Zelfs tot mijn verbazing een ijsvogeltje bij de vijver. Op een ochtend zag ik een blauwe schicht aan komen vliegen en op een overhangende tak landen......  Binnenshuis wordt de zomer volop voorbereid: De Dahlia 'wenslijst' is be

In mijn tuin is dit jaar een complete gekte binnengeslopen: de Dahlia. In al haar verschijningen: van klein en beschaafd, iets gedurfder tot totaal over de top.  In 2012 kocht ik de eerste dahlia's in pot bij een kweker in Eenrum en daarna ontdekte ik steeds meer fysieke en online adressen om de mooiste knollen te kunnen aanschaffen. Dahlia's zijn écht een verslaving! Er zijn 1000den soorten, vormen en kleuren, de één nog mooier dan de ander. Lelijke dahlia's zie ik eigenlijk niet, ik heb wel voorkeuren! Voorheen hield de tuin mij ook al wel het hele jaar door bezig: plannen, verplanten, zoeken naar mooiere combinaties, kleuren en vormen van planten maar met de intrede van de Dahlia gebeurde er iets bijzonders in de tuin. Zo gauw ik wakker werd   wilde ik deze zomer snel naar buiten om te zien of er al weer eentje bloeide en welke dan én hoe dan en welke kleurschakering dit keer? Ook in huis is het een bloemenzee geweest. De meest mooie voluptueuze bossen hebben in de

In drie weken tijd zijn de hond en de poesjes bijna de helft van hun gewicht gegroeid. Het gaat dus goed met ze!  Er is wel iets veranderd: Brammetje bleek Floortje te zijn, dus 2 meiden en 1 kereltje! Die naam is trouwens al weer verbasterd tot 'Flo'. Het gespuis is ook net vlo: razendsnel, beweeglijk en vindingrijk..... Saar en Shiva zijn naar Bloemdaal aan zee geweest en hebben zich kranig geweerd tegen de hitte van de afgelopen week. Dit met behulp van koud-houd matjes, honden-ijsjes, zwembadje, veel drinken en schaduw, overdag luieren en in de avond een lekkere lange wandeling. Saar is wel heel blij dat het nu niet meer zo warm is Sara is al 2 maal mee geweest naar Friesland. Eén keer 'zomaar' en afgelopen zaterdag omdat ik een 'Inhaal Bakje' had bij Nynke van Selden Sà in Franeker. Als ik het nou goed begrijp is ze zaterdag niet eens aan het Wad geweest! De poesjes lijken een saaier leven te hebben dan Saar: zij zijn meest van tijd binnen.

Vorige week woensdag overleed onze Spook totaal onverwacht. Zij was de laatste van onze honden en kattenfamilie.  Ook al verloor Spook haar vertrouwde poezen- en hondenvriendjes in de loop der jaren toch konden wij geen nieuwe dieren introduceren. Zij had een dubbele hartafwijking en wij wilden haar een zo stressloos mogelijk leventje  geven . Dat is gelukt maar het is nog nooit zo stil geweest in dit huishouden. Er is altijd wel één hond geweest en vier of meer poezen was ook geen uitzondering maar nu was het huis echt leeg en stil.... Direct al besloten wij  ondanks het verdriet om Spook niet al te lang te wachten met nieuwe huisgenootjes en dat hebben wij geweten! Zaterdagmiddag  vonden wij een nestje met 3 katjes die een nieuw huis zochten en vervolgens ook nog een Oud-Duitse herderspup. Voor het idee van een nieuwe beestenfamilie goed en wel tot ons doordrong reden wij terug richting Amsterdam met drie slapende kittens op de achterbank en een ontzettend lieve, rustige pup

Vorig jaar het laatste verhaal in het voorjaar, nu een nieuwe start in dezelfde tijd van het jaar. Er gebeurd zoveel in de tuin dat het toch weer leuk is daar zo nu en dan iets over te vertellen. Om niet verzeild te raken in de vraag waar  te beginnen start ik bij vandaag en gister en maak ik af en toe even een stapje terug in de tijd...... In de afgelopen weken is flink gebruik gemaakt van de voederplekken in onze tuin en eergisteren kwam een spechten man mét jong foerageren.  Dat was al wat maar gister was hij er met nóg één, dubbel feest dus. Blijkbaar was bij vader specht even verwarring wie nu precies gevoerd moest worden maar dat werd snel opgelost. Op dit moment bezoeken 2 spechten paren onze tuin. Zeker weten doe ik het niet natuurlijk maar ik heb het idee dat het tweede mannetje een jong van vorig jaar is.  Die mannen zijn goed van elkaar te onderscheiden: op het achterhoofd hebben zij  een rode vlek, streep of driehoek die bij elk exemplaar anders is.  Ook de vrouwtje

Ook al wordt er om de tuin heen vrolijk gekwetterd en gezongen, in de tuin werd het ineens super stil. De koolmeesjes die af en aan vlogen om hun jongen te voeren waren weg. Opnieuw was er een vogelfamilie uitgevlogen zonder bericht. De dag na hun vertrek dacht ik te horen dat ze nu in een grote  boom achter het huis woonden en vanmorgen werd bevestigd dat zij in ieder geval heel dichtbij bivakkeren: pa en ma kwamen met hun kroost eten. Van de Vogelbescherming leerde ik dat het goed is zomers door te blijven voederen, dus hangen er nog steeds vetbollen, vogelzaad en pindakaaspotten her en der in de tuin. Daar maakt ook dit jonge gezin dankbaar gebruik van. Heel erg leuk dat ik op deze manier voor mijn gastvrijheid beloond wordt! Natuurlijk lag mijn fototoestel niet in de buurt tijdens dit bezoek, hopen dat ze snel weer langswaaien, ik zit er klaar voor! De vijver blijft natuurlijk één groot feest: in een half uur tijd komen er soms wel acht verschillende soorten vogels langs om z