EMIGREREND POPPENKIND, HAUTE COUTURE, BREI EN HAAKDAGEN & SCHADUWEN......

Nadat Jutta een poosje geleden al verhuisde naar een van de Nederlandse polders is het nu de beurt aan Carolinha. Zij emigreert naar het thuisland van haar naamgeefster: Brazilië. En hoe suf ook: bij elke afscheid van zo'n zelfgebreid iets moet ik toch even slikken..... Hoe dan ook, ze zal het vast naar haar zin hebben bij de overzeese familie!

Mijn vest.... sinds mijn kennismaking met Loret op de Weversmarkt in Hoorn van 2014 wilde ik zo graag een mooi passend vest, exact naar mijn maat leren breien. Eindelijk is het dan zo ver: eind augustus van dit jaar de eerste les! Feest en hoe!!! Bij uitzondering heb ik er boven op mogen staan toen de baby alpaca door haar geverfd werd: zo spannend om te zien hoe het naturel kleurig garen de kleur van de verf aanneemt en het water steeds doorzichtiger wordt. Vervolgens hangen de strengen dan op mijn wasrek te drogen.... Ohhh gaaf!!
Na de proeflap, niet zo maar een maar bijna op het formaat van het achterpand van een trui!!, instructies en lezen, eindelijk de pennen er bij en breien maar. Op weg naar de eerste passessie....klopt de maat, is de berekening goed..? Dat was 'ie, bij dit eerste passen al zo trots als een pauw: zo mooi heb ik nog nooit gebreid! Het vest, de Chickadee van Ysolda Teague uit haar boek 'Little red in the City' om het maar helemaal precies te benoemen, wordt 'top down' gebreid, dwz van boven naar onder . Hierdoor is het vest op elk moment goed te passen en is er steeds controle op de juiste pasvorm.
'Gewoon' recht breien in een kleur blijkt dus helemaal niet saai te zijn zoals ik mezelf jarenlang wijsmaakte! 
En nu is het dan bijna zo ver, het vest hangt op een hangertje. Ik hoef 'alleen nog maar' de boordjes met knoopsgaten er om heen te breien en knopen aan te zetten. Ik heb nog anderhalve week om dit te doen zodat ik mijn werkstuk kan showen op de Brei en Haakdagen, volgende week in Zwolle!!

Over die dagen gesproken: ik mag op beide dagen, 23 en 24 oktober de workshop Schaduw breien geven. De Engelse benaming Illusion Knitting dekt de lading beter: door de afwisseling van ribbels zie je de voorstelling wel en wanneer je even draait of een pas opzij zet is alles weg!
Zo ongelooflijk leuk en zo'n eer..... 
Natuurlijk nooit verwacht dat ik ooit mensen brei-instructie zou geven, maar wat is het leuk om mijn enthousiasme te delen met anderen!
Het dwingt me ook goed te kijken naar mijn eigen techniek, dus buiten alle leuke ontmoetingen levert het me technisch gezien ook heel veel op!
De Marilyn hiernaast is een patroon van Woolly Thoughts, te vinden op Ravelry.